Ne sen geri geldin. Ne yıldızlardan kolye yaptık bana. Ne eskisi gibi huzurluyum.. Ne de tamamlanmış...Eskisinden bin kat daha eksiğim belki de. Üstelik hala aurora borealisleri falan da görmedim. Zaten yeterince de güçlü değilim artık. Öyle çok temiz,çok masum da... Fazla körelttiler beni. hayal falan da kuramıyorum artık. Uçmayı falan da istemiyorum.. Aslında istemediğimden değil de... Aklıma gelmiyor. Bunu istememi sağlamıyor kimse. Yeterince hissedemiyorum. Odamda geziniyormuşsun gibi de değil. Mektuplar da yazmıyorum... Düşünemiyorum... Mantık ve tahamül sınırlarım yerle bir. Fazla sinirliyim. Hükmetmeyi unuttum kendime.. Sadece hükmetmeyi değil, onunla beraber pek çok şeyi. Gittikçe sana benziyorum ben. Sen olup çıktım iyice... Ama artık sen bile 'sen' değilsin. Sana ihtiyacım var.